ŞAFAĞIN ŞİİRİ

Gökyüzündeki buzlar erimeli,

Yırtılmalı su geçirmeyen sayfalar.

Sarılmaya mani olan tüm zincirler kırılmalı,

Sevmeye yaramayan tüm kalpler öldürülmeli kanlar içinde.

Şarkılar söylenmeli özgürce,

Sahillerde sevgililer koşturmalı.

Nefretin kol gezdiği bu karanlığa,

Şafağı getirecek bir şiir yakmalı!

(ARKA KAPAKTA YER ALACAK BU ŞİİR EL YAZISI FORMATINDA OLACAK)

Mesut Olmak

Sadece mutlu olmak değildir;

Bazen gerçeğe inat hayal kurmaktır,

Bazen de yaramazlık yapan küçük bir çocuk olmaktır.

Ne kadar güçlü olduğunu bilmeden ayakta kalmaktır,

Hep doğru olmasa da

Hep samimi olmaktır,

Vizeli olup da kaptan olmaktır.

Yalnızlığında sataştığı sevimli dostları olmaktır.

Sevdiklerine değer verip vefalı olmaktır.

Bayramdan bayrama dostlarını ağırlamaktır.

Yüreği geniş olmaktır, çok sevmektir.

Bahardan vazgeçmeyip yazı sevmektir,

Yazın da zerdaliyi…

Şarkıları yaşayıp şiirler yazmaktır,

Nazım’ı, Asaf’ı okuyup Orhan Veli’yi çok sevmektir.

Hayata farklı bakıp dalga geçmektir,

Cahilliğin karşısında bilge olmaktır,

Hem inanmak hem de sorgulamaktır,

Bazen çok şey bilip susmaktır,

Bazen de bir kitapla unutulmamaktır…