|
Üye Girişi | Sepetim 0 |
En az iki mısra sonunda, anlamca ayrı, ancak sesçe birbirine yakın iki kelime arasındaki ses benzerliğine kafiye (uyak) denir. Türk edebiyatının en erken dönemlerinden beri kafiye kullanılmaktadır.
Şiirde mısra sonlarındaki tek ünsüz benzerliğine yarım kafiye, bir ünlü ve bir ünsüzden oluşan hecelerin benzeşmesine tam kafiye, ikiden fazla ses benzerliğine zengin kafiye, ses bakımından aynı, anlam bakımından farklı söz öbeklerine cinaslı kafiye ve birbiriyle kafiyeli sözcüklerden birinin diğerinin içinde yer almasıyla oluşan kafiyelere ise tunç kafiye adı verilmektedir.
Ayrıca mısraların sıralanışına göre düz, çapraz, sarmal gibi kafiye çeşitleri de vardır.
| 0% |
